Hallo vrienden,
Ik hoop dat jullie een goede week hebben gehad. Uiteraard zal deze niet perfect zijn geweest; elke dag is immers gevuld met ups en downs.
Perfectionisme spookte de hele week door mijn hoofd. Ik ontdekte een tikfoutje in mijn vorige e-mail. Het vreemde is dat dit foutje er niet in zat voor ik het verstuurde. Het lijkt altijd alsof fouten magisch in de tekst sluipen nadat je op verzenden klikt ;-)
Later deze week zag ik een recensie van mijn eerste boek, 'Ontspoord'. Er stond dat het verhaal goed was, maar het was jammer van enkele foutjes. Mijn instincten schreeuwden meteen om die persoon te vertellen dat ik ook wakker lig van die foutjes en dat in de nieuwe versie de meeste eruit zijn. Het besef dat dit waarschijnlijk niet veel goeds zou opleveren, kwam al even snel.
Een gevoel van onzekerheid sloop in mijn wezen. Ben ik wel een goede schrijver? Zou ik niet beter stoppen met dit alles? Wie ben ik om te verwachten van mensen dat ze tijd en geld spenderen aan mijn verzinsels?
Waarom zijn we in de meeste gevallen sneller om anderen te vergeven voor schoonheidsfoutjes, maar zo streng op onszelf? Het gevoel dat alles eerst perfect moet zijn voor we iets gaan ondernemen, kan zo sterk zijn dat het ons blokkeert om ooit te gaan beginnen.
Ik heb over dit onderwerp al eens een YouTube-video gemaakt en mensen bedankten me voor het advies. Ze werden geïnspireerd om te beginnen aan hun droom. Waarom is het dan toch nog op sommige momenten zo moeilijk om mijn eigen advies op te volgen?
Gelukkig kan ik tegenwoordig dit gevoel snel afschudden, maar enkele jaren geleden zou ik waarschijnlijk in een hoekje gekropen zijn met een fles vloeibare moed. Nu sta ik op, schud even met mijn hoofd, vergeef mezelf en leer van mijn fouten.
We weten allemaal dat niemand perfect is, dus verwacht dat ook niet van jezelf. Dat is een onmogelijke missie. Maar net zoals Tom Cruise in de film 'Mission Impossible' kunnen we de onhaalbaar lijkende doelen achtervolgen. De weg zal misschien versperd worden door fouten en explosieve mensen die zeggen dat je het niet kan of dat je beter kan opgeven.
Ik sta aan de zijlijn te schreeuwen dat je het wel kunt en nooit mag opgeven. Ga ervoor!
Ik wens jullie veel succes met al jullie doelen en dromen.
Tot volgende week!
Saeed
Kommentare